De BMW Z1, niet veel meer dan 8.000 exemplaren van
gebouwd. Bijna hadden we er één. Nog steeds geboeid
van deze tweezitter mede dat ik ooit toen ik nog geen 14
jaar oud was deze auto nagenoeg het zelfde getekend heb als ideale sportauto terwijl de Z1 toen nog niet bestond.
Met de 2.5 liter en de 6 cilinder een heerlijk toerauto met vermogen.
Ik was er helemaal weg van maar twijfelde nog, de prijs
was wel toch wel stevig, niet voor de auto maar wel voor het
budget. We hebben er toen verschillende gezien, ook Jose was er weg van, al was de instap niet echt vrouw
vriendelijk. Maar de net niet gekochte Z1 was toch wel de
mooiste ervaring die we beleefd hebben.
Een bijna ongelooflijk verhaal.
Op de BMW Z1 forum zag ik een Z1 te koop
staan, stond al een tijdje op de site.
Er stond geen e-
telefoonnummer, een Belgische nummer.
Een Engels sprekende man met Frans accent stond mij vriendelijk te woord.
Hij was de advertentie al weer vergeten en merkte dat hij er niet echt van af moest. Maar als ik interesse had kon ik altijd komen kijken. Later belde ik hem terug voor een afspraak, hij woonde in Gent niet echt naast de deur maar redelijk aan te rijden. Het weer was slecht maar mocht de pret niet drukken, op naar Gent. Altijd
weer benieuwd wat je aan ga treffen.
Op de rand van Gent in een klein nieuwbouw villa wijk lag de mooie woning met grote onderpandige brede garage.
Het regende op dat moment en een vriendelijk man van rond de dertig kwam naar buiten. Hij vroeg ons eerst even binnen
te komen alvorens de Z1 te gaan bekijken, na een lange rit hadden we volgens hem wel eerst trek in een thee of koffie.
In een riante woonkamer namen we bij de zithoek plaats, zijn vriendin serveerde de koffie en thee. Het koste zo nu en
moeite om hem te verstaan, door de telefoon sprak hij al engels en in zijn e-
ik alleen het woord trottoir van. Na de thee en koffie liepen we binnen door ,de trap af naar de garage. Hij was een lief-
hebber van alles wat rijd en wat snel gaat. Naast zijn dagelijkse auto stond er een BMW M3 en twee knap vlot uitziende
motorfietsen waar hij regelmatig met zijn vriendin mee ging toeren. Van de BMW M3 kon hij vertellen dat het de eerste
was die in België werd afgeleverd. Daarnaast..............De Z1, een plaatje ook al regende het een beetje, hij wilde hem
toch voor ons buiten zetten om hem bij dag licht goed te kunnen bekijken. Nog geen 25.000 km gereden, in top conditie, op
het plastic achter ruitje na, deze was wat dof en zat een klein gaatje in waar een stikker over zat. Voor de rest een
perfect ogende auto. Toen hij hem startte om hem buiten te zetten brulde de speciale Lorenz RVS uitlaat in de garage.
Voor het geluid alleen al zou je hem kopen.
We liepen om de auto heen, helemaal per-
fect. Helaas was het onmogelijk om er een
proefrit mee te maken, geen kenteken maar
hij verzekerde ons dat hij perfect was. Bij
de definitieve beslissing zou hij iets regelen.
We stonden ons nog even te vergapen toen
het harder begon te regenen. Hij vroeg of
we nog even mee naar boven liepen om een
tweede thee of koffie te nemen. We zaten
nog even gezellig na te praten toen hij ons
vroeg of we nog iets wilde eten voor we
weer op huis aan zouden gaan. Die gastvrijheid konden we niet overslaan. Zijn vriendin gaf dat ze dat ze even iets anders ging aantrekken.
Even later kwam ze terug. “Kom dan gaan we, “gaan we met jouw of mijn auto” vroeg hij beleefd. Niet in lunch in hun huis? Nou, in een M3 vond ik toch wel een betere optie dan onze Audi A 4 Avant 2.0, niet dat ik ontevreden was maar het vermogen verschil was te groot om de M3 voorbij te laten gaan. Een twee deurs M3, mijn vrouw had de voorkeur voorin i.v.m. haar claustrofobische angsten. Samen met zijn vriendin stapte ik achter in de M3 op weg naar iets wat we nog niet wisten maar wel dat je er
er kon eten. Vanaf dat dat hij de sleutel omdraaide om de gruwelijke motor van de M3 te starten is het voor ons nog steeds
een gedeelte dat voorbij ging als een game, een Arcade Game. Na het geronk ging het geluid van de M3 over in gehuil.
Een film die veel te snel werd afgedraaid, vanuit zijn straat reden we in no time de oprit op van de snelweg om binnen
luttele seconden de naald van de kilometer wijzer op 200 te zien staan. Behendig stuurde hij tussen de auto’s door die leken
stil te staan. Gek, normaal vraag je te stoppen om dan uit te stappen, maar ik voelde geen angst. Ik vertrouwde zijn stuurmansschap en mijn vrouw zei later het zelfde. Met een bloedgang naderden we het centrum van Gent, de stoplichten stonden op rood, hard gingen we erop af, op het laatste moment grepen de giga remschijven in om weer los te komen
als het stoplicht op groen sprong. Hij wist exact wat hij deed maar ook waar hij moest zijn. Of hij de rit dagelijks aflegde.
We stopten voor een groot restaurant in klassieke stijl, het was er druk, vol eigenlijk. Toen we binnen kwamen werd onze gastheer door een medewerker te woord gestaan, hij kon hem bij naam en liep met ons mee. Geen leeg tafeltje te zien en zag er sjiek uit. De medewerker zei, “momentje” hij verdween en kwam kort erna terug met nog een paar medewerkers, in een mum van tijd stond er een tafel met vier stoelen na wat schuifwerk verricht te hebben. We namen plaats, onze gastheer vroeg ons iets uit te zoeken wat we lekker vonden terwijl er een fles wijn voor ons werd geopend. Met alleen de wijn was ik al tevreden geweest. Mijn vrouw bestelde iets met vis, ik met vlees. Tijden had ik niet meer zo heerlijk gegeten, helemaal perfect. Met een kleine roes stapte we enkele uren later weer in de M3, we praten nog wat na en er werd geen Z1 opgedrongen, hij begon zelfs weer te twijfelen om hem weg te doen. We moesten er maar over nadenken en het hem laten weten wat we wilde maar er was geen haast bij. Als wij de Z1 niet zouden kopen zou hij hem niet meer verkopen.
Toen we weer in de Audi stapten en de twee zeer vriendelijke en gastvrije Belgen uit zwaaiden en met een “slakke”
gangetje toch wel wat confuus weer op huis aanreden. Dit is toch niet de standaard manier van een auto verkopen. Ik heb
toch wel de nodige proefritten gemaakt maar dit is echt ongelooflijk, erger nog we hebben helemaal geen proefrit gemaakt.
We hebben 10 minuten naar een Z1 gekeken en voor de rest een fantastische dag gehad.
Na lang wikken en wegen hebben we het niet gedaan, achteraf misschien toch een verkeerde beslissing, ik blijf het een
fantastische auto vinden maar niet voor een 2e auto. Gewoon zonde om hier zomaar boodschappen mee te gaan doen, het kwetsbare nubuck leder, de moeilijke instap.
DIT VERHAAL IS EEN BIJZONDERE EN ERG LEUKE ERVARING
Gent
